म मान्छु

म मान्छु
हो तिमीले भने जस्तै म दानब हु ।
आजका मान्छेहरु मा जस्तो
मानबता नै नभै कसरी म मानब हु ? ?
गुलाबको घाटी निमोठ्नु त पर जावोस्
कागजको फुल पनि हुत्याउन नसक्ने ।
परेवाका जोडिहरु लाई पासो थापि
नजरबन्द गरी छुट्याउन पनि नसक्ने । ।
प्रेमको चिट्ठा बेची प्रथम ब्यभिचार उपहार दिन अनि
साथको नाटक रची प्यास बुझाउन नसक्ने ।
बिषालु झुटका तिर हानी घायल पारि
मोहनी मन्त्र, काममन्त्र फुकेर कसैलाई सुझाउन नसक्ने । ।
धाक देखाएर धुत्न नसक्ने, ब्याथा देखयर लुट्न नसक्ने
हरुलाई आजकल मान्छे नै भनिदैन यहाँ ।
प्रेमको ब्याबसाय, भ्रमको खेतिपाति,भावनाको ब्यापार गर्ने
अनी धोकाको कोसेली दिन नजान्ने मान्छे मानब बन्छ कहाँ । ।
आजका आधुनिक अनि बिधुतिय समाजमा
झागिएको मानबता नै नभै कसरी म मानब हु ?
त्यसैले तिम्रो सोचको कदर गर्दै म भन्छु
हो म तिमीले ठानेजस्तै दानब हु । ।

गजल

सक्थे होला मैले पनि चाहे, तिमीले झै माया मार्न !
आफ्नो स्वार्थ पूरा गरेर, तिमीलाई बिचलित पार्न !!

तिम्रो जस्तो कठोर पत्थर दिल छैन मेरो,
चाहन्न म तिम्रो त्यो, खुसिमय जिन्दगी बिगार्न !!

मलाई रुन पारेनि, भगवान सँग यही प्राथना गर्छु,
सधैं खुशी मिलोस्, नपरोस् तिमीलाई आँसु झार्न !!

आफू लाई भन्दा बढी माया, तिमीलाई गरेको थिए,
भुल्ने कोसिस गर्छु अब, तर सक्दिन मन अन्त सार्न !!

भाग्य मेरो कमजोर थियो, त्यसैले खोसियो तिमी म बाट,
भाबिको लेखान्त नै यहि रहेछ, कसरी सकुला र म तार्न !!

गजल

छाडि जाने निष्ठुरीको यादमा, दुई आँखा बाट आँसु झर्दैछ आज !
हारेको यो जिन्दगी देखि, आफैंले आफैंलाई घृणा गर्दैछ आज !!

रहर थियो माया नै मायाले सजाउला पिरतिको सुन्दर घर,
आँधी आइ भताभुङ्ग पारिदिदा, आशा हरु एकाएक मर्दैछ आज !!

कति मिठा मिठा सपना हरु सजाएको थे अधुरै रह्यो,
दुख पिडा मेरै भागमा पारी, खुशीहरु पर-पर सर्दैछ आज !!

जस्लाई आफ्नो परान ठाने उहीँ म देखि टाढा भएपछि,
लाचार अनि बिबस भइ जिन्दगी,मृत्युको शरणमा पर्दैछ आज !!

रात निदाऊनेहरुका लागि हो

रात; निदाउनेहरुका लागि हो
आँसु; रुनेहरुका लागि हो
विश्राम; थाक्नेहरुका लागि हो जिब्रो; बोल्नेहरुका लागि हो
रुप; देखाउनेहरुका लागि हो
मृत्यु; हार्नेहरुका लागि हो
कालो रात हैन उज्यालो दिन चाहन्छु म
बग्ने आँसु हैन उन्मुक्त हाँसो चाहन्छु म
विश्राम हैन निरन्तर हिँड्ने पाइला चाहन्छु म
बोल्ने जिब्रो हैन पौरखी पाखुरी चाहन्छु म
सुन्दर रुप हैन सफा मन चाहन्छु म
पराजित मृत्यु हैन संघर्षशील जीवन चाहन्छु म
किनकी जाग्नेहरुका लागि हो,
दिन खुसी हुनेहरुका लागि हो,
हाँसो हिँड्नेहरुका लागि हो,
पाइला पौरख गर्नेहरुका लागि हो,
पाखुरी खुल्नेहरुका लागि हो,
मन जुध्नेहरुका लागि हो, जीवन ।
-कृष्णलक्स

जिन्दगी

यहि माटोसॅग प्रित जोडेछ जिन्दगिले*
हासो खुसि सबै गोडेछ जिन्दगीले*

नसोचेकै भयो मलाई उन्को त्यो बचनले*
बाच्छू अझै भन्थ्ये पाण छोडेछ जिन्दगिले*

खै कसरी बिचमै भएछू अलपत्र*
बाटो छोडि अन्तै मोडेछ जिन्दगाले*